“Kalbin Ateşiyle Yürüyenler: Yeşil Umudun İzinde”
Yeşil Umutla Yanan Kalbin Ateşi
Alevilik, insanın özündeki nuru bulma, aşkı ve adaleti yaşama sanatıdır. Bu kadim yol, yüzyıllar boyunca Zaza Alevileri ve Kürt Alevileri gibi farklı halkların yüreğinde ayrı ayrı renklerle, ama aynı hakikatle yanmıştır. Her nefes bir dua, her deyiş bir sır kapısı olmuştur bu inançta.
“Har” — kutsal ateş — yalnızca görünürde bir kıvılcım değil, insanın kalbinde hiç sönmeyen bir ışıktır. Kalbin ateşi; sevgiyi, özgürlüğü ve umudu harlandırır. Semah dönen bedenlerde, toprağın sabrını ve gökyüzünün sonsuzluğunu görmek mümkündür. Ayaklar ana toprağa kök salarken, eller umutla göğe açılır; yeşil umut yeniden filizlenir her adımda.
L’espoire Ver-T, yani “Yeşil Umut”, bu yolun modern çağdaki yankısıdır. Zaza Alevilerinin, Kürt Alevilerinin ve nice yürekli insanın taşıdığı o eski nefes, bugün de semahlarda, nefeslerde, deyişlerde yaşamaya devam eder. Her söz, her dönüş; geçmişin bilgeliğini geleceğe taşır.
Aleviliğin özünde her can, bir yıldız gibi kendi ışığını taşır. Kürt Alevilerinin dengbêjlerinde, Zaza Alevilerinin nefeslerinde, kalbin ateşi aynı inançla yanar. Bu ateşle, her karanlık aydınlığa döner; her suskunluk bir nefese, her bekleyiş bir umuda dönüşür.
Ve bizler, yeşil umudu yüreğimizde taşıyarak, kalbin ateşiyle aydınlattığımız bu yolu birlikte yürümeye devam ediyoruz.
Nefes
Kalpten doğar aşkın nuru,
Harla yanar canın koru,
Semah döner, açar yolu,
Yeşil umutla biz varız.
Nefes olur her söz, her ses,
Deyiş söyler aşkı, heves,
Zaza, Kürt, bir can, bir nefes,
Kalbin ateşiyle yararız.
“Kalbin Ateşi Hiç Sönmesin: Yeşil Umuda Semahla “